“Dat kan je toch niet als blinde!” Nou, dus wel. Abke en Edith ontdekten dat ze ondanks, of misschien juist dankzij hun beperkingen, ongekende mogelijkheden hebben. In dit artikel lees je hoe zij anderen blij maken door knuffels te haken voor iedereen die een knuffel kan gebruiken. Zonder afstand kan je nu toch heerlijk knuffelen.

Edith (59) is gelukkig getrouwd met Peter en heeft twee zoons uit een eerder huwelijk. Abke (31) is vrijgezel en woont op zichzelf in een appartement met tuin. Beiden zijn ze blind en hebben het chronisch vermoeidheidssyndroom (cvs) en fibromyalgie. Creatief bezig zijn, is hun passie. Haken, breien, kaarten maken; ze draaien er hun hand niet voor om.

Hoe het begon

Edith en Abke ontmoetten elkaar via een forum op het internet. “Abke vertelde mij dat ze kaarten maakte. Ik zei: ‘dat kan je toch niet als blinde.’ Abke kon het mij wel leren.” Op haar beurt vertelde Edith aan Abke dat ze haakte. Abke lacht. “Ik zei: ‘Dat kan je toch niet als blinde.’ Maar Edith kon het mij wel leren.” Zo ontstond een mooie vriendschap. Abke werd zo enthousiast over het haken, dat ze Edith belde met een voorstel. “Vind je het leuk om knuffels te haken en deze te verkopen?” Edith moest daar wel even over nadenken. “Ik haakte eigenlijk vooral truien en omslagdoeken.” Maar na niet al te lange tijd was Edith aangehaakt. Een naam was ook snel bedacht: houd je haaks.

Voor iedereen die een knuffel kan gebruiken

Via de webshop www.houdjehaaks.nl verkopen Abke en Edith de knuffels. Je kunt zowel sierknuffels, als knuffels voor kinderen bestellen. Dus als je een leuk kraamcadeautje zoekt, dan kun je deze bestellen. Ook kun je zelf een aanvraag indienen voor een knuffel. “Laatst vroeg iemand of ik een poedel voor haar wilde maken. En dat heb ik toen gedaan”, vertelt Edith. “Het is zo leuk om te weten, dat als ik een knuffel maak, dat ik die voor iemand anders maak. Daar geniet ik van”, vertelt Abke. “Vaak zitten we ’s avonds op de bank te haken en dan spreken we elkaar meteen ook via WhatsApp.” ”Wij blij, anderen blij”, vult Edith aan.

Onbetaalbaar

Het geld dat het verkopen van de knuffels opbrengt, gebruiken ze voor het kopen van nieuwe materialen. “Doordat we cvs en fibromyalgie hebben, kunnen we niet lang achter elkaar geconcentreerd werken. Op deze manier zijn we toch met iets bezig dat ons blij maakt. Humor en plezier zijn voor ons het allerbelangrijkste. Dit handwerk is niet betaalbaar, maar daarvoor doen we het ook niet.”

Patronen en kleuren

Edith en Abke lezen het patroon via een pdf-bestand, dat door de computer in spraak en braille wordt omgezet. Daarin wordt door middel van tekst uitgelegd hoe je de knuffels kunt maken. “En soms leest iemand ook weleens een patroon voor”, vertelt Abke. “Dat is misschien wel leuk om te vertellen. Als wij bijvoorbeeld een schaap maken, dan zien we een schaap voor ons met vier poten, maar dan blijkt het een schaap te zijn in de vorm van een pop. Dat is dan best apart. Misschien klinkt het raar, maar als ik bezig ben met haken, dan kruip ik letterlijk en figuurlijk in de huid van de knuffel. Dan ga ik het helemaal voor mij zien”, vertelt Edith enthousiast.

Kleuren

Maar hoe weet je dan of je de juiste kleuren gebruikt, als je niets ziet? Daarvoor hebben Edith en Abke een oplossing bedacht. De kleuren worden heel zorgvuldig gesorteerd en vervolgens van een braillesticker voorzien. “Ik heb zelfs een krat gemaakt waar alle kleuren op staan en waar ik de wol in kan bewaren.” “Ik laat mijn werk ook regelmatig aan iemand zien. Dan vraag ik feedback. Maar dat is soms wel lastig, want smaken verschillen”, vertelt Abke. Edith: “Ja, ik had laatst een knalroze uil gemaakt. Natuurlijk helemaal niet realistisch, maar blijkbaar zag het er wel heel fantastisch uit, want het was zo verkocht.”

Dit artikel is geplaatst op de website van Houd Je Haaks.